امروز بعد از مدت ها فرصت کردم که ای میل ها رو بخونم و خیلی ها رو با تاخیر جواب بدم. از بابت این همه دیرکرد از همه کسانی که بهم اعتماد کردن و میل زدن معذرت می خوام ولی واقعا گرفتار بودم و فرصت مناسبی نبود که نه فقط از سر انجام وظیفه، که با دقت و حوصله پاسخ شون رو بنویسم. امروز خوشبختانه این فرصت رو پیدا کردم. اما نکته ای که توجهم رو جلب کرد این بود که در بسیاری از این این میل ها، از من برای گرفتن پذیرش یا خوابگاه کمک خواسته بودن. راستش من خیلی فرصت پی گیری این امور رو ندارم و زیاد هم وارد نیستم اما با توجه به تعداد بالای این درخواست ها،باید بگم دوستانی دارم که کار گرفتن پذیرش و خوابگاه رو می تونن براتون انجام بدن که به نظرم می تونه راه حل مناسبی باشه برای کسانی که قصد ادامه تحصیل در مالزی دارن، چرا که این ها خودشان هم ساکن مالزی هستن و مستقیما به دانشگاه ها دسترسی دارن و بنابراین مطمئناً می تونن به شما کمک کنن.اگر به کمک شون احتیاج داشتین برام میل بزنین تا آدرس و شماره تلفن شون رو براتون بفرستم تا بتونین مستقیما باهاشون در تماس باشین. باید ببخشید، اما این تنها کاری است که از دستم برمی آد و البته به این دوستان هم اعتماد کامل دارم که این جا معرفی شون می کنم.

و اما یک فروند پاسخ به حامد خ عزیز. یادم نرفته که سوالاتی داشتی.

اول بگم که من متاسفانه زبانم خیلی رو به راه نبود. وقتی رسیدم مالزی انقدر انگلیسی بلد بودم که بتونم گلیمم رو از آب بیرون بکشم ولی واقعا فوق العاده نبود. الان خدا رو شکر اوضاعم خیلی بهتره. ولی یه نکته رو حتما باید گوشزد کنم. اون هم اینه: روزی که تصمیم گرفتم بیام مالزی، خیلی مطمئن نبودم که این جا دوام بیارم و وسط کار نخوام برگردم ایران. به همین دلیل فکر کنم شاید عاقلانه تر باشه به بهانه یادگیری زبان بیام این جا و اگر ماندگار شدم، به بقیه ماجرا هم خواهم پرداخت. اما در مورد کسانی که مطمئن هستن در مالزی خواهند ماند، پیشنهاد می کنم که زبان رو در ایران تکمیل کنند. چراکه هم هزینه کمتری داره و هم کیفیت بهتری. بعد هم با مدرک آیلتس برای هر دانشگاهی که قراره اقدام کنن و بی وقفه و یک راست برن سر کلاس هاشون. باور کنید که این راه درست تری است.

در مورد تحصیل در رشته فیلمسازی هم باید بگم من ابدا مالزی رو برای رشته های سینما و تئاتر پیشنهاد نمی کنم. چون اساسا سینما یا تئاتر جدی ای ندارن. به نظرم انتخاب مالزی برای تحصیل در این رشته ها بیشتر شبیه شوخی و وقت گذرونی است. در حالی که برای خیلی رشته های دیگه، این جا می تونه گزینه واقعا خوبی باشه.

و دلم می خواد یه تجربه رو با همه کسانی که دوست دارن در یکی از رشته های هنری، به خصوص سینما و تئاتر تحصیل کنن شریک بشم. من فارغ التحصیل رشته تئاتر، گرایش طراحی صحنه تئاترم. ده سال سابقه کار در تئاتر و تلویزیون دارم و بیش از کار طراحی، درگیر کارگردانی بودم. اما با وجود این، ناگهان مثل بسیاری دیگر از همکارانم یه روزی رسید که دیگه هیچ پیشنهاد کاری نبود.با وجود علاقه زیادی که به رشته و کارم دارم، اما صادقانه می گم که متاسفانه این رشته در هیچ کجای دنیا امنیت شغلی مناسبی نداره. بنابراین اگر دوست دارین که در یکی از شاخه های هنر فعالیت کنین، اول باید برای خودتون شرایط مناسبی به وجود بیارین که بدونین از نظر مالی هیچ وقت لنگ نمی مونین . به جز این مقوله هنر و کار هنری، یک جایی شما رو به بن بست می رسونه. پیشنهاد من اینه که رشته دیگری رو انتخاب کنین که بازار کار مناسبی داره و به موازات اون از دوره های آموزشی آزاد رشته های هنر هم استفاده کنین. مطمئن باشین در این صورت، از کار هنری تون لذت بیشتری خواهید برد.

در حال حاضر، من به زودی در دانشگاه لیم کوک وینگ، در رشته مدیریت توریسم شروع به تحصیل خواهم کرد. شاید کمی پررویی بخواد که حالا باز هم بخوام به یه دوره لیسانس دیگه فکر کنم اما امیدوارم این توانایی رو داشته باشم.

امیدوارم جواب سوال هاتو داده باشم حمید خ. عزیز و امیدوارم که سایر کسانی که سوال مشابهی داشتن، تا حدودی این مطلب به دردشون بخوره.

***********

براتون روزهای خوب و سرشار از موفقیت آرزو می کنم. شما هم اگر دلتون خواست برام آرزو کنید، روزهای پرانرژی تری رو برام بخواهید. ممنونم که مثل همیشه به رونوشت برابر اصل و نویسنده اش محبت دارین.